2.5 อ้อนต้อยต่อนผญา
ตั้งแต่คลอดจากท้อง ตีนเจ้าท่อฝาหอย
แม้นไผคอยวีพัด โอบโจมกินจู้
แม่นไผคอยซูค้ำ ทวนความจำแต่ครั้งเก่า แ
ม่นไผเอาเสื้อผ้า มาเอ้แต่งทรง เจ้านอ
เจ้าผู้คิ้วคาดโค้ง อย่าหลงจำแต่ความสนุก…หลายเด้อ
พ่อแม่เฮาทนทุกข์ เฮ็ดงานจนมือด้าน
หอบสังขาร ทำงานจ้าง หาสตางค์จนเล่าจ่อย
เงินสิบอยู่ป่าทัน เงินพันอยู่ป่าอ้อย บุตราน้อยเจ้าอย่าแก…เด้อ
อย่าสิเสเพลเล่น การเรียนให้เจ้าหล่ำ
พ่อแม่ฮักปานทองคำ พ่อแม่ห่วงจั่งหน่วยแก้ว อย่าติดแฮ้วบ่วงอบาย เด้อ
อย่าใช้หลายเด้อหล่า เงินตราของมีค่า
ทั่วพ่อแม่สิหา ได้มาเทื่อล่ะร้อย เลาแป๋ม๋อย ย้อนแดดเผา
ช่างเถาะเหล้า ให้ผู้ใหญ่เพิ่นกินสา
ฮีบหันมาทำเพียร หล่ำเรียนเอาความฮู้
วิทยาสิซูค้ำ สิได้มีงานทำ มาซูค้ำพ่อกับแม่ บา
ดเลาเฒาเลาแก คันแม่นเจ้าบ่เลี้ยง เมืองบ้านสิกล่าวขวัญ
อย่าได้คิดสั้นๆเห็นแก่ความสนุก
ให้เจ้าเห็นความทุกข์ พ่อแม่เฮาผู้หาใช้
ทิดโจ้นไขผญาต้าน บ่หาญมาสอนสั่ง…ดอกนา
เพียงแต่เพียงความหวังว่าหากเจ้าคิดได้ สิเป็นแก้วหน่วยคูณ…พ่อแม่แหล่ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น